Σεβνταλίδικα #4

ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΚΑΤ ΝΤ ΕΙΧΑ ΑΠΕΣ ΣΗΝ ΨΗ Μ
ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΟΥΡΤΑΝ ΕΠΕΜΝΕΝ
Κ ΕΡΤΑΙ ΓΙΑΝΑΣΕΥ ΜΕ Ο ΧΑΡΟΝΤΑΣ
ΚΑΙ ΑΤΟΣ ΚΙ ΘΕΛ ΝΑ ΠΑΙΡ ΜΕ (ΝΑΪΛΙ ΕΜΕΝ)


 

Ρακίν εμέν μη δείτε με αρ όντες πίνω κλαίγω
τα τέρτε μ' τα παράπονα μ΄σην τραγωδία μ' λέω

Εμέν κι πρέπ να τραγωδω ρακίν κρασίν να πίνω
εμέν πρέπ τ αναστέναγμαν ση γήν δακρε να ξύνω

Θ' εφτάγω σιδερέν καρδίαν γεράδες να μη φέρει
τα τέρτια και τα βάσανα όλε να υποφέρει

Σεράντα ποταμών νερά και εφτά ραχία χιόνε
κι επόρεσανε να πλύν'νε τη κάρδιας ιμ' τα πόνε

Κάτι τερείς μανίτσα μου ντο κλαίγω κι ανασύρω
πασκ εγεννέθα σον κόσμον τ'αίκα για να σύρω

Όλεν τον κόσμον θα κουρτώ την θάλασσαν θα πίνω
με τ' έναν αναστέναγμα μ' του ήλ το φώς θα σβήνω

 


 

ΑΡΩΘΥΜΙΑ ΚΙ Η ΣΕΒΝΤΑ
ΕΝΑΝ ΜΑΧΑΙΡ ΚΡΑΤΟΥΝΕ
ΓΕΡΑΛΑΕΥΝΕ ΚΑΡΔΟΠΑ
ΠΟΥ ΧΩΡΙΑ ΜΑΥΡΟΖΟΥΝΕ

ΑΜΟΝ ΔΕΝΤΡΟΠΟΝ ΑΦΥΛΛΟΝ
ΚΑΙ ΧΩΜΑΝ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΝ
ΑΕΤΣ ΕΝ ΚΑΙ ΤΕΜΟΝ Η ΨΗ
ΠΑΡΑΠΟΥΓΑΛΕΜΕΝΟΝ

Η ΨΗ Μ ΑΜΟΝ ΜΙΚΡΟΝ ΠΟΥΛΙΝ
ΤΑ ΦΤΕΡΑΤΣ ΤΣΑΚΩΜΕΝΑ
Θ ΑΝΕΙ ΑΤΑ ΚΑΙ Κ ΕΠΟΡΕΙ
ΕΙΝ ΓΕΡΑΛΑΕΜΕΝΑ

 


 

Η σεβντάς κοφτερόν μαχαίρ και σίδερον ξαμμένον
ν' αηλι εκείνον την κάρδιαν όθεν εν καρφωμένον

Ανάθεμα ανάθεμα διπλάν ανάθεμα σε
σην ψής ελιγοθύμανα εσύ έλεες κοιμάσαι

Απάν σον κατακέφαλον λιθάρε θα κυλίζω
ατού σα μέσας τα λεγνά τα χέρε μ' θα τυλίζω

 


 

ΣΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΟΝΤΕΣ ΠΑΣ
ΕΝΑΝ ΚΕΡΟΠΟΝ ΑΨΩΝ
ΤΕΡ ΤΟ ΣΤΑΣΙΔΙ Μ ΕΥΚΑΙΡΟΝ
ΕΒΓΑ ΟΞΩΚΑ ΚΑΙ ΚΛΑΨΩΝ.

ΟΝΤΕΣ ΣΟ ΧΩΜΑΝ ΒΑΛΝΕ ΜΕ
ΚΑΙ ΑΚΟΥΣ ΑΤΟ Α ΣΗ ΧΩΡΑΝ
ΤΡΕΞΩΝ ΠΟΥΛΟΠΟ Μ ΣΟ ΤΑΦΙ Μ
ΤΟ ΨΥΟΠΟ Μ ΜΟΙΡΟΛΟΓΑ.

ΚΑΙ ΠΙΑΛΓΚΙ ΑΝΑΠΑΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΠΙΑΛΓΚΙ ΗΣΥΧΑΖΕΙ
ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΙ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΦΤΟΥΛΑΚΙΖ
ΑΛΛΟ ΚΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ.

 


 

Τα τραγωδίας τα καλά τ' έναν πέ τ' άλλο άκσον
τα έμορφα τα κόρτσοπα τ' έναν φίλ τ' άλλο δάκσον

Τα τραγωδίας τα καλά κοιλίαν κι γομώνε
παρηγορεύνε τοι πεκιάρτς τα κορτσόπα κομπωνε

και επειδή

Πολλά να λέγω κι επορώ κι ολίγα κι κανείνταν
τα τερτόπα μ' αν λέγω σας μερών και κι τελείνταν

 


 

ΑΤΑ ΝΤΟ ΕΙΔΑ ΣΗ ΖΩΗ Μ
ΑΝΘΡΩΠ ΚΑΜΙΑΝ Κ ΕΙΔΑΝ
ΕΓΩ ΠΑΣΚΙΜ ΝΤΟ ΕΜ ΑΕΤΣ
ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΓΩ,ΨΥΚΑ Μ ΠΟΥΛΙ Μ,ΠΑΤΡΙΔΑΝ...!

-ΚΩΣΤΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ

 


 
ΦΩΤΙΑΝ ΕΝ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛ ΚΑΠΝΟΝ
ΚΑΡΔΙΑΝ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛ ΠΟΝΟΝ
Ο ΦΕΓΓΟΝ ΕΧ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ
ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΜΟΝΟΝ

ΠΑΛΙΚΑΡΟΠΟΝ ΣΕΒΝΤΑΛΗΝ
Α ΣΗ ΣΕΒΝΤΑΝ ΕΛΥΕΝ
ΕΠΕΙΚΕΝ ΑΧ! ΚΙ Α ΣΟ ΡΑΧΙΝ
ΛΙΘΑΡ ΕΠΕΚΟΛΛΗΕΝ!

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΚΙ ΦΑΙΝΕΣΑΙ ΝΑΙ KOUMOUSLI
ΚΑΙ Τ ΟΜΜΑΤΙ Μ ΚΑΙ ΑΡΑΕΥ ΣΕ!!

 


 

Αδά είμαι σιχουνα μου,την έλας αναμένω
και με τ'έναν λόγον τεσόν,σο δώμα σ΄θα δαβαίνω

Γράμα πουλί μ' τεσόν αν εν,καμμίαν κι θα ανοίγ' α'
θα βάλ' ατό σο κάρδοπο μ',πάντα να διεί με ελπίδα

Ασ' έναν λόγον ψήμ τεσόν,ταράεν η καρδία μ
επέθανα ασήν χαρά μ,και εφτάνε την κηδεία μ'

 


 

Aδά είμαι σιχουνα μου,την έλας αναμένω
και με τ'έναν λόγον τεσόν,σο δώμα σ΄θα δαβαίνω

Γράμα πουλί μ' τεσόν αν εν,καμμίαν κι θα ανοίγ' α'
θα βάλ' ατό σο κάρδοπο μ',πάντα να διεί με ελπίδα

Ασ' έναν λόγον ψήμ τεσόν,ταράεν η καρδία μ
επέθανα ασήν χαρά μ,και εφτάνε την κηδεία μ'

Related Articles

Σεβνταλίδικα #3

Σεβνταλίδικα #2

Σεβνταλίδικα #1