Μίαν πως εξέβεν το σιρίν'1 να πάει 'ς ρο ρασίν, ΄ς σην γιαϊλάν κιάν' έναν τζιλάρ2 αρνίν επέμ 'νεν οπίσ'. Ο λύκον εύρεν α, 'α τρώει α. Ατό τ'αρνίν λέει ατον,
- Απ' εμέν το τζιλάρ' πα, ντο 'α βρηκ'ς και τρως; Αφ'ς με ας πάω 'ς σο ρασίν κιάν', βόσκουμαι καλά, παχύνω κι ας κατηβαίνομε τάδα καιρόν, αδακά 'ς σον τόπον ν' αναμέντς και τρως με...
- Κια, πως 'α λέγω, εγροικάς το είμαι εγώ;.
- Α λες, <<χέρϊα3, χερϊα>>. Εγώ 'α 'πομένω οπίσ' και τρως με'.
Ο λύκον εγάνεψεν4 'ς σα λόγια τ'αρνί', χορτασμένος πα έτον, κ' εφέκεν α. Επήεν εκιάν' το σιρίν, εβόστεν' 5εβόστεν, όλα τα πρόγατα επήγαν επάχυναν, εείν' το τζιλάρ' τ' αρνίν πα επάχυνεν, έντον άμον λουτούδ'6. Ατώρα έρθεν εείνο το βαχούτ7 και το σιρίν εκατήβεν δ(ε)αν' επεκεί ας σον τόπον. Ο λύκον εκεικά αναμέν' ευτάει <<χερϊα, χερϊα>> να 'ρται τ'αρνίν σουμά τ', άμαν εείνο ατώρα παχυμένον ας όλα εμκέσ' τρεχ' και πάει. Ο λύκον έγροικ' σεν τ'έπαθεν το τιζάν, ευτάει γουζουμένα8:
- Εέρες έναν πρόγατον εμπροστά σ', φα 'το και ντ' έχασες με τα δαβόλ' σύνας'.
Σώνα τη Πάνονος
1. σιρίν - κοπάδι
2. τζιλάρ - λερωμένο απο διάρροια.
3. χέρϊα - προσφώνηση σε αιγοπρόβατα
4. εγάνεψεν - πείστηκε
5. εβόστεν - βόσκησε
6. λουτούδ' - παχουλό
7. βαχούτ - καιρός, εποχή, ώρα
8. γουζεμένα - θυμωμένα
Λαογραφικά Σύμμεικτα Περιοχής Καρς
Σάββα Πορφυρίου Παπαδοπούλου
Αρχείον Πόντου. Τόμος Τεσσερακοστός Τέταρτος. Αθήνα 1992-3