Κάποτε είνας επή'εν σο Ι.Κ.Α. να εφτάει τα χαρτία τ' για την σύνταξην. Αφού ετέλεσεν και εδέκεν τα χαρτία ούλε, δι'ατα σ' είναν γαρίν. Ε'είνε ψαλαφά τον την ταυτότηταν. Ο χιλάκλερον τερεί σα τσόπας ατ. Τερεί σο πορτοφόλ' ν ατ'. Πουθενά. Κλώσκετα και λέει σην υπάλληλον:
-Τέρεν. Ενέσεπαλα την ταυτότητα σ' οσπίτ'. Θα πάω φέρα το και θα δίγω σα.
Ε'είνε τερεί ατον και λέει ατον:
-Δεν πειράζει. Ανοίξτε το πουκάμισο σας.
Ο άνθρωπον εκάσεψεν. Ανοί' το καμίσ'ν ατ'. Εφάνθαν τα άσπρα τρίχας σο στήθος ατ' και λέει ατον αξάν' η υπάλληλος οσταν είδεν οντες έταν ούλε άσπρα τα τρίχας.
-Εντάξη. Φαίνεται ότι είστε σε ηλικία για σύνταξη. Και ετελεσεν τα χαρτία τ'.
Όσταν εκλώστεν σ'οσπίτ'ν ατ', λεεί ούλεν την ιστορίαν σην γαρίν ατ'. Κλώσκεται η γαρί ατ' και λέει ατον:
-Αναθεμάσεεεεεε. Έπρεπεν να εκατήβαζες και το παντελόνι σ' να ελέπε σε και να επαιρνες και σύνταξην αναπηρίας...