Το κόριτ’ς ντ’ εγάπανα
αλλού εσουμαδεύτεν
έτυχεν ενταμώθαμε
εσ̌άσ̌εψεν κι επέμνεν
Μην κλαις πουλί μ’
και μη δα̤κρύζ’
πέει όρομαν πως έτον
εμείς μαζί να ίνουμες
το τυχερόν μου ‘κι έτον
Όντες ελέπ'ς με χͮαίρεσαι
εξέρω ότι αγαπάς 'με
όντες κάθεσαι και νουνίζ’
εξέρω αροθυμάς με
Ρεφρέν
Λαγούδα μ’ , λαγούδα μ’
λαγούδα μ’ και πατούλα μ’
τα χͮείλι͜α σ’ όλο κόκκινα
τα μέσα σ΄έναν βούραν