Τα μαλλία μ' ντ' έσπριναν
άτο τερτ' πα κ' έφταγω.
Με τα μαύρα έρθα εγώ
και με τ' άσπρα θα πάγω.
Τ' εβδομήντα αν διαβέν'
ν' αοϊλλί ντ' έβρεν το κακόν.
Και πορεί να πορπατεί
αν 'κι κράτει το παστόν'.
Τα κακά γεράματα
τα ποδάρεα κόπουνταν.
Άμον γέρ'κα πρόατα
και πορούν να βόσκουνταν.
Που γερά ας αποθάν'
να μην τυραννίεται.
Όσο ντο γεράει και πάει
το κορμίν ατ λύεται.
Στίχοι: pontiaka.gr