Κι αν εδέβανε τα χρόνεα τα καιρούς
τραγωδώ τη προσφυγείας τα καημούς.
Είμαι το παιδί του Πόντου και πονώ
ολτς τοι Πόντιους τα αδέρφεα μ' αγαπώ.
Τραγωδώ όλεα τα τέρτεα τη χαράν
ελαφρύνω και τον πόνον ση γεράν.
Είμαι το παιδί του Πόντου και τιμώ
το λαό μ' και την πατρίδα μ' αγαπώ.
Σην καρδία μ' και ο Πόντον πάντα ζει
για τον Πόντον και τον ψόπο μ' θα πονεί.
Είμαι το παιδί του Πόντου και τιμή μ'
σ' αλησμόνητα πατρίδας εν η ψυ μ'.
Θόδωρος Παυλίδης, from the CD "Το παιδί του Πόντου"